Στην Καρύταινα Αρκαδίας, οι μνήμες γύρισαν πολλές δεκαετίες πίσω, στην προβιομηχανική εποχή.
Νωρίς το πρωί, άνδρες, γυναίκες, νέοι και παιδιά, με ανάλαφρα ρούχα, μαντίλια στο κεφάλι και με το δρεπάνι στο χέρι, επικεντρώθηκαν στο να ολοκληρωθεί άμεσα ο θερισμός.
Οι θεριστάδες, με καλές χεριές, ετοίμασαν τα δεμάτια, τα φόρτωσαν στα άλογα και στα γαιδουράκια και απ’ εκεί… κατευθείαν στ’ αλώνι.
Οι αλωνιστές, καθάρισαν το στάρι απ’ το στάχυ, με τα δικράνια, έχοντας σύμμαχο τον… αέρα.
Το δριμόνι, προσέφερε καλύτερο κοσκίνισμα στον καρπό.
Ο καρπός, εκτέθηκε στον ήλιο, και μετά εισήλθε σε σακιά
Το άχυρο, χρησιμοποιήθηκε για την τροφή των ζώων. Τίποτα δεν πάει χαμένο…
Συγχρόνως, γυναίκες με παραδοσιακή φορεσιά, τραγούδησαν, χόρεψαν και… εξιστόρησαν.
Τα πιο πάνω δρώμενα αναπαράστασης του θερισμού και του αλωνίσματος, έλαβαν χώρα, σήμερα το πρωί, στην γραφική Καρύταινα Μεγαλοπόλεως, στις όχθες του Λούσιου ποταμού, με πρωτοβουλία και οργάνωση του Συλλόγου των Καρυτινών της Αθήνας και του Πειραιά και σε συνεργασία με τα Σχολεία της περιοχής και το Δήμο.
Μέσα απ’ το σημερινό λαικό δρώμενο της Καρύταινας, οι νέοι έμαθαν, οι μεγάλοι θυμήθηκαν και όλοι μαζί…έγιναν μια μεγάλη παρέα, στον τόπο-ορμητήριο του αξεπέραστου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, το 1821.
φωτό: Στ. Ζορμπαλάς
